پژوهشی در قطعه شعری منسوب به طاهره قرﺓ العین در کتب بهائیان ( سرقت ادبی)
پژوهشی از استاد محیط طباطبائی
ماهنامه "گوهر" سال پنجم شماره 8 آبان ماه 2536 شماره مسلسل 56
صفحات 588-581
.
.
.......میرزا محمد طاهر وحید قزوینی پس از دوران سلطنت شاه عباس دوم تا پادشاهی شاه سلطان حسین سمت های وقایع نگار و منشی الممالک و وزیر و اعتماد الدوله را متوالیا پیدا کرد. آثار متعدد نظم و نثر از او به یادگار مانده که اهم آنها مجموعه منشآت و تاریخ عباسنامه او تا کنون به چاپ رسیده ولی دیوان مفصل اشعارش به صورت مخطوط در کتابخانه های ایران و خارج محفوظ است......
............................
......................................طاهرا کیست؟ حال ببینیم طاهر یا طاهرای شاعر اصل غزل که بوده و در چه زمان می زیسته است ؟ طاهرا نجدلی یا شاه طاهر داعی از سخنوران و نویسندگان زبردست صده دهم هجری بود که مدتی در رودبار قزوین و سپس در کاشان رحل اقامت افکند و به طاهر کاشی معروف شد. پس از مهاجرت اجباری به حیدرآباد دکن به شاه طاهر دکنی شناخته می شد. اشعار و منشآت قابل ملاحظه ای از او در جنگ های صده یازدهم به بعد دیده ام که قدرت او را در نظم ونثر فارسی نشان می دهد...................
این زن بخاطر زیبایی که داشته و می خواسته زیبایی خود را به همه نشان بدهد. تنها چیزی که مانع این کارش بوده اسلام است ،بخاطر همین باید اسلام را از سر راهش بر می داشت که این کار را هم کرد.